Rodzaje artrozy: objawy i metody leczenia

Artroza jest przewlekłą chorobą stawów, której towarzyszą zmiany patologiczne w chrząstce szklistej, a następnie w sąsiednich tkankach, torebce stawowej i błonie maziowej.

Zmiana jest dystroficzna i zwyrodnieniowa, co prowadzi do zmiany struktury tkanek stawowych, utraty ich funkcjonalności. Według tych samych statystyk 12% całej populacji planety jest podatnych na artrozę. Od 62% do 65% wszystkich epizodów choroby występuje u osób powyżej 60. roku życia.

Kolejne 30-35% przypadków uszkodzenia stawów z tą patologią występuje u pacjentów w wieku 40-60 lat. Około 3% to młodzi ludzie w wieku 20-40 lat.

Co to jest?

Krótko mówiąc, choroba zwyrodnieniowa stawów jest chorobą przewlekłą, w której na skutek zaburzeń metabolicznych w stawie rozwijają się postępujące zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne. Jest to najczęstsza patologia stawów, rozpoznawana u 6-7% populacji. Wraz z wiekiem częstość występowania gwałtownie wzrasta.

Małe stawy ręki (u kobiet 10 razy częściej niż u mężczyzn), duży palec u nogi, stawy międzykręgowe odcinka piersiowego i szyjnego kręgosłupa oraz stawy kolanowe i biodrowe są najczęściej zaangażowane w patologiczny proces artrozy. Artroza stawów kolanowych i biodrowych zajmuje czołowe miejsce pod względem nasilenia objawów klinicznych i negatywnego wpływu na jakość życia.

Artroza charakteryzuje się złożonym uszkodzeniem aparatu stawowego i pomocniczego:

  • zapalenie chrząstki - zmiany zapalne w chrząstce stawu;
  • osteitis - zajęcie podstawowych struktur kostnych w procesie patologicznym;
  • zapalenie błony maziowej - zapalenie błony wewnętrznej torebki stawowej;
  • zapalenie kaletki - uszkodzenie torebek okołostawowych;
  • reaktywne zapalenie tkanek miękkich (mięśni, tkanki podskórnej, więzadeł) zlokalizowane w projekcji zajętego stawu (zapalenie okołostawowe).

Chorobę rozpoznaje się u 2% osób poniżej 45 roku życia, u 30% - w wieku od 45 do 64 lat oraz u 65-85% - w wieku 65 lat i starszych. Artroza dużych i średnich stawów kończyn ma największe znaczenie kliniczne ze względu na negatywny wpływ na poziom życia i zdolność do pracy pacjentów.

Rodzaje artrozy

W zależności od przyczyny procesu patologicznego wewnątrz stawu wyróżnia się pierwotną artrozę, wtórną i idiopatyczną.

Pierwotna rozwija się jako niezależna choroba, wtórna, w wyniku urazu lub infekcji, a przyczyna postaci idiopatycznej nie jest znana. Oprócz klasyfikacji choroby, w zależności od przyczyny procesu patologicznego, rozróżnia się artrozę ze względu na lokalizację zmian destrukcyjnych:

  1. Gonarthrosis jest najczęstszym rodzajem patologii charakteryzującej się uszkodzeniem stawów kolanowych. Najczęściej gonartrozę wykrywa się u osób z nadwagą, z przewlekłymi chorobami metabolicznymi organizmu i słabą odpornością. Artroza stawu kolanowego postępuje przez długi czas i stopniowo prowadzi do całkowitej utraty funkcji motorycznych.
  2. Artroza stawu barkowego - główną przyczyną procesów zwyrodnieniowych w tym obszarze są wrodzone anomalie w rozwoju stawu barkowego czy nadmierne obciążenie tego obszaru np. przy noszeniu ciężkiego bagażu na barkach.
  3. Artroza stawu skokowego - główne przyczyny rozwoju procesów zwyrodnieniowych w stawie skokowym to urazy, skręcenia, skręcenia i złamania. W niektórych przypadkach rozwój procesu patologicznego może wywołać chorobę autoimmunologiczną - reumatoidalne zapalenie stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego dotyka tancerzy, kobiety na wysokich obcasach, sportowców.
  4. Artroza
  5. Brak stawu lub artroza kręgosłupa szyjnego - przyczyną są urazy szyi, postępująca osteochondroza, otyłość, siedzący tryb życia. Zagrożone są osoby pracujące przy komputerze w biurach. Oprócz silnego bólu szyi pacjenci mają wyraźne zawroty głowy, depresję przytomności, upośledzoną pamięć i zmęczenie. Objawy te są spowodowane uciskiem tętnicy kręgowej, przez który składniki odżywcze i tlen dostają się do mózgu.
  6. Koksartroza lub artroza stawu biodrowego - główną przyczyną ich występowania są związane z wiekiem zmiany w tkankach stawu. Osoby powyżej 45 roku życia są zagrożone.
  7. Choroba zwyrodnieniowa stawów palców - rozwija się z tego samego powodu co spondyloartroza.
  8. Polartroza charakteryzuje się uszkodzeniem wielu stawów z postępującymi procesami zwyrodnieniowymi, podczas gdy proces patologiczny obejmuje więzadła, mięśnie i tkanki otaczające staw.
  9. Spondyloarthrosis - tkanki kręgosłupa, a mianowicie jego odcinek lędźwiowy, ulegają destrukcyjnej destrukcji. Kobiety są zagrożone w okresie menopauzy, ponieważ spondyloartroza postępuje na tle niedoboru żeńskich hormonów płciowych.

Przyczyny artrozy

Do powstawania artrozy przyczyniają się dwie przyczyny - stres i brak odpowiedniego odżywiania, które dostarcza witamin i minerałów do naprawy tkanek. Stawy każdego człowieka są obciążone. U sportowców i tancerzy podczas pracy fizycznej obciążenie nóg jest większe, co powoduje, że stawy kostne szybciej się zużywają i wymagają wysokiej jakości odżywiania. Przy spokojnym trybie życia aparat podtrzymujący zużywa się wolniej, ale wymaga również okresowej odnowy tkanek.

Dlatego głównym warunkiem niszczenia i deformacji stawów jest niedożywienie, niestrawność składników pożytecznych, która często występuje przy zaburzeniach metabolicznych.

Wymieńmy czynniki, które przyczyniają się do zużycia stawów stawowych i zaburzeń metabolicznych:

  • Osłabienie mięśni i nieprawidłowe obciążenie stawów. Osłabienie jednego lub więcej mięśni zwiększa obciążenie stawu i rozprowadza je nierównomiernie w obrębie połączenia kostnego. Również przy płaskostopiu dochodzi do nieprawidłowego obciążenia mięśni, skoliozy, dlatego przy tych „nieszkodliwych” chorobach z wiekiem dochodzi do zużycia tkanek chrzęstnych, pojawia się artroza.

    Prawdopodobieństwo wystąpienia artrozy wzrasta wraz z silnym wysiłkiem fizycznym.

    Jeśli dzienne obciążenia przekraczają pojemność tkanek kostnych, tworzy się w nich mikrouraz. W miejscach urazów pojawiają się zgrubienia, które z czasem narastają i deformują staw;

  • Zaburzenia metaboliczne (choroby żołądkowo-jelitowe - zastój żółci, dysbioza, zapalenie żołądka, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie trzustki, choroby metaboliczne - cukrzyca);
  • Przyczyny psychosomatyczne - psychosomatyka artrozy potwierdza, że ​​przyczyną choroby jest również negatywny stan emocjonalny. Stres powoduje skurcze mięśni, ciągły stres zakłóca odżywianie wszystkich tkanek (narządów wewnętrznych, kości, stawów);
  • Dziedziczność (dziedziczenie rodzaju metabolizmu i jego ewentualnych zaburzeń, tendencja do osłabienia mięśni lub nieprawidłowego tworzenia aparatu kostnego, do złego trawienia - co jest podstawą rozwoju artrozy w starszym wieku).

Choroba zwyrodnieniowa stawów to choroba zużytych stawów, które utraciły znaczny zapas minerałów i odporność na stres i zniszczenia. Dlatego wraz z wiekiem zwiększa się predyspozycja do choroby. Po 70 latach artrozę rozpoznaje się u co drugiego emeryta. Ponieważ maksymalne obciążenie spada na nogi (człowiek się porusza - chodzi, stoi, biegnie, skacze), to tutaj pojawiają się pierwsze oznaki artrozy.

Mechanizm progresji choroby

Kiedy pojawia się którakolwiek z przyczyn wywołujących chorobę stawu z artrozą, zaczynają się w nim rozwijać procesy patologiczne. Mechanizm ich progresji nie jest w pełni poznany, ale znane są główne etapy oficjalnej medycyny.

W początkowej fazie dochodzi do zubożenia struktury tkanki chrzęstnej i nieprawidłowych zmian w płynie maziowym. Wszystko to dzieje się na skutek zaburzeń metabolicznych, w których tkanki stawów nie otrzymują niezbędnych składników w wystarczających ilościach lub są ich pozbawione.

Ponadto dochodzi do utraty elastyczności włókien kolagenowych i elastyczności chrząstki, ponieważ w organizmie z brakiem składników odżywczych kwas hialuronowy nie ma czasu na produkcję, co zapewnia miękkość i elastyczność składu strukturalnego włókna kolagenowego. Chrząstka stopniowo wysycha, staje się krucha i pęka. Płyn w torebce maziowej stopniowo się wyczerpuje, a następnie całkowicie znika.

Szorstkość i stałe narośle kostne powstają na tkance chrzęstnej. Jednocześnie rozwija się deformacja innych tkanek stawu, ich patologiczna degeneracja, dystrofia i utrata aktywności fizjologicznej. Dla pacjenta zmiany te oznaczają pojawienie się bólu, kulawizny, sztywności stawów.

Objawy artrozy

Ostry obraz kliniczny nie jest typowy dla artrozy, zmiany stawów są postępujące, powoli narastające, co objawia się stopniowym nasilaniem się objawów:

  • ból;
  • sporadyczne chrupanie dotkniętego stawu;
  • deformacja stawów, która pojawia się i pogarsza wraz z postępem choroby;
  • sztywność;
  • ograniczenie ruchomości (zmniejszenie objętości ruchów czynnych i biernych w zajętym stawie)

Ból w artrozie jest tępy, przemijający, pojawia się podczas ruchu, na tle intensywnego stresu, pod koniec dnia (może być tak intensywny, że nie pozwala zasnąć). Stały, niemechaniczny charakter bólu w przypadku artrozy jest nietypowy i wskazuje na obecność aktywnego zapalenia (kość podchrzęstna, błona maziowa, aparat więzadłowy lub mięśnie okołostawowe).

Większość pacjentów zauważa obecność tzw. bólów początkowych, które pojawiają się rano po przebudzeniu lub po długim okresie bezczynności i ustępują w trakcie wysiłku fizycznego. Wielu pacjentów definiuje ten stan jako potrzebę „rozwinięcia stawu” lub „odłączenia”.

Artroza charakteryzuje się poranną sztywnością, która ma wyraźną lokalizację i ma charakter krótkotrwały (nie więcej niż 30 minut), czasami jest odbierana przez pacjentów jako „uczucie galaretki” w stawach. Możliwe uczucie zaklinowania, sztywności.

Ból stawów z artrozą

Wraz z rozwojem reaktywnego zapalenia błony maziowej do głównych objawów artrozy dołącza:

  • bolesność i miejscowy wzrost temperatury, określany palpacyjnie dotkniętego stawu;
  • uporczywy ból;
  • powiększenie stawów, obrzęk tkanek miękkich;
  • stopniowe zmniejszanie zakresu ruchu.

Etapy i stopnie artrozy

W przebiegu choroby medycyna wyróżnia trzy etapy, które różnią się objawami choroby, nasileniem zmiany i lokalizacją. Jednocześnie różnice we wszystkich trzech etapach dotyczą typów tkanek podlegających zmianom patologicznym.

  1. Pierwsza faza rozwoju artrozy stawów to początkowa faza choroby. Charakteryzuje się łagodnym uszkodzeniem tkanki chrzęstnej i utratą funkcji fizjologicznych we włóknach kolagenowych. Jednocześnie w pierwszym etapie obserwuje się drobne zaburzenia morfologiczne tkanki kostnej oraz zmiany strukturalne mazi stawowej. Chrząstka stawu pokryta pęknięciami, pacjent ma niewielką bolesność w miejscu patologii.
  2. II stopień - rozwój artrozy o zwiększonej dynamice. Ten etap charakteryzuje się pojawieniem się stabilnego bólu, kulawizny. Widoczne są zmiany morfologiczne i dystroficzne w chrząstce, podczas diagnozy ujawnia się wzrost tkanki kostnej. Powstają osteofity - narośle kostne, które są widoczne podczas wizualnego badania miejsca uszkodzenia. Jednocześnie zachodzą procesy zmian zwyrodnieniowych w torebce maziowej, co prowadzi do jej strukturalnego zubożenia. Choroba w tej fazie często może się pogorszyć i być regularna. Bóle stopniowo stają się stałe.
  3. Trzeci stopień - aktywna progresja. Na tym etapie płyn stawowy jest prawie całkowicie nieobecny z powodu jego zwyrodnienia, a tkanki kostne są o siebie pocierane. Ruchliwość stawów jest prawie całkowicie nieobecna, ból staje się bardziej wyczuwalny. Brak jest również chrząstki z powodu zmian zwyrodnieniowych i zanikowych. Leczenie trzeciego stopnia artrozy stawów jest uważane za niewłaściwe.

Oprócz tych trzech stopni rozwoju patologii istnieje ostatni etap - nieodwracalne zniszczenie wszystkich tkanek stawu. W tej fazie niemożliwe jest nie tylko prowadzenie skutecznej terapii, ale nawet łagodzenie bólu.

Proces zapalny rozpoczyna się zwykle w drugim stopniu zmiany, w rzadkich przypadkach przy braku interwencji lekarskiej - w pierwszym etapie. W konsekwencji coraz trudniej jest go powstrzymać, a to może prowadzić do wtórnych patologii, rozwoju patogennej mikroflory w miejscu lokalizacji choroby.

Aby wykluczyć dotkliwe konsekwencje, leczenie należy rozpoczynać od pierwszego stopnia i jednocześnie stosować metody intensywnej terapii. W ostatnim etapie, związanym z całkowitym zniszczeniem tkanki chrzęstnej, dopuszcza się tylko jedną technikę uśmierzającą ból i unieruchomienie stawu - endoprotezoplastykę z całkowitą lub częściową wymianą części składowych stawu.

Konsekwencje

Konsekwencje przedwczesnego leczenia i zaawansowanej artrozy stawów są obarczone powikłaniami, takimi jak:

  • niepełnosprawność;
  • odkształcenie nie do odzyskania;
  • wystąpienie przepuklin kręgowych;
  • sztywność lub sztywność stawów;
  • spadek jakości i standardu życia.

Przewlekłemu przebiegowi oprócz tych powikłań towarzyszy intensywna i częsta bolesność, całkowite zniszczenie elementów strukturalnych stawu, dyskomfort, niemożność wykonywania pracy fizycznej i uprawiania sportu.

Diagnostyka

Rozpoznanie artrozy opiera się na ocenie danych anamnestycznych, charakterystycznych objawów choroby, wynikach instrumentalnych metod badawczych. Orientacyjne zmiany w ogólnych i biochemicznych badaniach krwi nie są typowe dla artrozy, pojawiają się dopiero wraz z rozwojem aktywnego procesu zapalnego.

Główną instrumentalną metodą diagnozowania artrozy jest radiografia; w przypadkach niejasnych diagnostycznie zaleca się obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny.

Artroza stawów kolanowych i biodrowych zajmuje czołowe miejsce pod względem nasilenia objawów klinicznych i negatywnego wpływu na jakość życia.

Dodatkowe metody diagnostyczne:

  • atraumatyczna artroskopia;
  • ultrasonografia (ocena grubości chrząstki stawowej, błony maziowej, stanu torebek stawowych, obecności płynu);
  • scyntygrafia (ocena stanu tkanki kostnej głów kości tworzących staw).

Jak leczyć artrozę?

Lepiej jest leczyć artrozę stawów na wczesnym etapie, samo leczenie powinno być patogenetyczne i złożone. Jego istota polega na usunięciu przyczyn, które przyczyniają się do rozwoju tej choroby, konieczne jest również wyeliminowanie zmian zapalnych i przywrócenie wcześniej utraconych funkcji.

Leczenie artrozy opiera się na kilku podstawowych zasadach:

  1. Dotlenienie stawu, czyli tak zwana tlenoterapia dostawowa.
  2. Terapia lekowa.
  3. Blokady śródkostne, a także odbarczenie metaefizy.
  4. Zrównoważona dieta.
  5. Uszkodzone połączenia należy odciążyć od nadmiernego obciążenia. Jeśli to możliwe, podczas leczenia należy ograniczyć ją do minimum.
  6. Postępuj zgodnie z ustalonym schematem ortopedycznym.
  7. Ćwiczenia fizjoterapeutyczne.
  8. Kurs fizjoterapii, który obejmuje magnetoterapię i elektroterapię, falę uderzeniową i laseroterapię.
  9. Leczenie sanatoryjne. W tym celu należy raz w roku na zlecenie lekarza przejść kurację w wyspecjalizowanych ośrodkach.

Preparaty do leczenia artrozy

Leczenie farmakologiczne przeprowadza się w wybranej przez specjalistę fazie zaostrzenia artrozy. Samoleczenie jest niedopuszczalne ze względu na możliwe skutki uboczne (na przykład negatywny wpływ niesteroidowych leków przeciwzapalnych na błonę śluzową żołądka).

Terapia

obejmuje następujące leki:

  1. Leki przeciwzapalne. Rozpoczynając kompleksową terapię artrozy można spowolnić przebieg choroby i znacząco poprawić jakość życia. Warto bardziej szczegółowo omówić niektóre punkty leczenia. W szczególności terapia lekowa obejmuje na początkowym etapie - jest to usunięcie bólu, a także eliminacja procesów zapalnych zachodzących w stawach. W tym celu wszyscy lekarze stosują niesteroidowe leki przeciwzapalne. Doświadczeni lekarze nie zalecają ich doustnego podawania, gdyż leki te w znacznym stopniu podrażniają ścianę żołądka. Dlatego w zależności od wybranego leku stosuje się podanie dożylne lub domięśniowe. Czasami, jako środki pomocnicze, NLPZ są stosowane w postaci maści, ale ich wchłanianie jest niezwykle niskie, więc nie da się osiągnąć znaczącego efektu.
  2. Hormonalne kortykosteroidy. Gdy choroba zwyrodnieniowa stawów jest na etapie zaostrzenia, wskazane jest przyjmowanie hormonalnych kortykosteroidów. Są wstrzykiwane do stawu. Zewnętrznie można użyć specjalnego plastra, maści lub nalewki, które są wykonane na bazie ostrej papryki.
  3. Chondroprotektory mające na celu odbudowę chrząstki i poprawę składu jakościowego mazi stawowej nie będą zbędne. Kurs trwa dość długo, aż do momentu poprawy. Jeśli jednak oczekiwany efekt nie pojawi się w ciągu sześciu miesięcy od podania, leki należy anulować. Również dostawowo, wraz z chondroprotektorami, wskazane jest stosowanie leków na bazie kwasu hialuronowego. Przyczyniają się do tworzenia błony komórkowej odpowiedzialnej za tworzenie chrząstki stawowej.

Fizjoterapia

Aby złagodzić ból, zmniejszyć stan zapalny, poprawić mikrokrążenie i wyeliminować skurcze mięśni, pacjent z artrozą kierowany jest na fizjoterapię:

  • W fazie zaostrzenia. Przepisać laseroterapię, magnetoterapię i promieniowanie ultrafioletowe
  • W remisji. Przedstawiona elektroforeza i fonoforeza.

Ponadto stosuje się zabiegi termiczne, kąpiele siarczkowe, radonowe i morskie. Aby wzmocnić mięśnie, wykonywana jest stymulacja elektryczna. Delikatny masaż może być również stosowany podczas remisji.

Chirurgia

Jeśli wymienione metody ekspozycji są nieskuteczne, w przypadku wystąpienia powikłań uciekają się do chirurgicznego leczenia artrozy:

  1. Dekompresja metaefizy i przedłużona blokada śródkostna (obniżenie ciśnienia śródkostnego w dotkniętym obszarze);
  2. Korekcyjna osteotomia;
  3. Endoprotetyka stawów.

We wczesnych stadiach choroby stosuje się oczyszczanie mechaniczne, laserowe lub zimną plazmą (wygładzenie powierzchni uszkodzonej chrząstki, usunięcie nieżywotnych obszarów). Ta metoda skutecznie uśmierza ból, ale działa doraźnie - 2-3 lata.

Środki ludowe

Obecnie większość ludzi nie chce brać pigułek ani zastrzyków. Dlatego zadają pytanie - jak leczyć artrozę za pomocą środków ludowej? W przeważającej części takie fundusze mają na celu zwiększenie napięcia ciała, poprawę krążenia krwi, złagodzenie bólu i zwiększenie odporności.

W leczeniu tej choroby stosuje się receptury medycyny tradycyjnej:

  1. Roztwór jajeczny jest sporządzany ze świeżego żółtka jaja, które miesza się z terpentyną i octem jabłkowym w stosunku 1: 1: 1. Płyn należy dokładnie wymieszać i wcierać w dotknięty staw przez noc. Następnie musisz owinąć wszystko wełnianym szalikiem. Zaleca się wcierać przez 1 miesiąc 2-3 razy w tygodniu.
  2. Kup korzeń omanu w aptece. Z reguły jest pakowany w paczki po 50 gramów. Aby przygotować nalewkę, potrzebujesz pół opakowania korzeni roślin i 150 ml wysokiej jakości wódki. Składniki miesza się, umieszcza w ciemnej butelce i podaje w infuzji przez 12 dni. Pocieranie odbywa się przed snem i, jeśli to możliwe, rano.
  3. Artroza kolana
  4. Dobre rezultaty daje również użycie gotowanej owsianki. Weź trzy do czterech łyżek płatków owsianych, zalej wrzącą wodą i gotuj na małym ogniu przez pięć do siedmiu minut. Ilość użytej wody powinna zapewnić gęstą owsiankę, którą należy schłodzić i stosować jako kompres na noc. Używaj tylko świeżo ugotowanych płatków. Wczorajsza owsianka nie jest dobra na kompres.
  5. Liście brzozy, liście pokrzywy i kwiatostany nagietka są pobierane w równych częściach. W rezultacie musisz zdobyć dwie łyżki stołowe. Powstałą zmiażdżoną kolekcję wkładamy do termosu, wlewamy litr wrzącej wody i zostawiamy na noc. Począwszy od następnego ranka, musisz wypić pół szklanki bulionu cztery do pięciu razy dziennie. Przebieg przyjmowania tej recepty wynosi od dwóch do trzech miesięcy.

Za skuteczne uważa się również nalewki z liści laurowych, chrzanu, czosnku i ziaren żyta. Leczenie artrozy środkami ludowymi będzie najbardziej skuteczne w połączeniu z lekami.

Odżywianie w przypadku artrozy

Podstawowe zasady żywienia w chorobie zwyrodnieniowej stawów sprowadzają się do następujących punktów:

  1. Unikaj ciężkich posiłków w nocy, aby uniknąć ataku artrozy.
  2. Jedz ułamkowo.
  3. Stale kontroluj wagę, aby uniknąć przyrostu masy ciała,Witaminy na chorobę zwyrodnieniową stawów, a tym samym dodatkowego obciążenia bolących stawów.
  4. Jeśli choroba nie zaostrzy się, po jedzeniu idź na spacer.
  5. Menu musi być zbilansowane, sporządzone z lekarzem prowadzącym.

Na dania rybne nie ma absolutnie żadnych zastrzeżeń - można ich oczywiście zjeść dużo, w rozsądnych ilościach.

  1. Nie zapomnij o regularnym przyjmowaniu witamin z pożywienia. Dla pacjentów z artrozą witaminy z grupy B są szczególnie istotne
  2. Galaretowate mięso odgrywa ważną rolę w leczeniu artrozy. Taka żywność będzie prawdziwym magazynem pierwiastków śladowych dla bolących stawów. Najważniejszym składnikiem galarety jest naturalnie występujący kolagen
  3. Witamina B pomaga w produkcji hemoglobiny. Można go „uzyskać” jedząc banany, orzechy, kapustę i ziemniaki. Warto dać się ponieść ziołom i roślinom strączkowym. Będą źródłem kwasu foliowego. Przydadzą się wątroba, grzyby, produkty mleczne, a także jajka. Są bogate w ryboflawinę.

Postępując zgodnie ze schematem leczenia przepisanym przez lekarza, możliwe jest ustąpienie choroby, a uszkodzona tkanka zaczyna się regenerować.

Zapobieganie

Zapobieganie artrozie zaczyna się od prawidłowego odżywiania. Konieczne jest zmniejszenie spożycia soli, a także żywności, która może zakłócać metabolizm. Należą do nich rośliny strączkowe, tłuste mięso i alkohol. Dieta obejmuje kapustę, zieleninę i ryby.

W celu zapobiegania artrozie konieczne jest uczęszczanie na zajęcia wychowania fizycznego, wykonywanie rozgrzewek. Jeśli to możliwe, lepiej przejść kilka kilometrów. Ważne jest również, aby monitorować swoją wagę i zapobiegać jej przyrostowi, ponieważ spowoduje to dodatkowe obciążenie bolących stawów. Nie zaleca się przyjmowania tabletek w celu utraty wagi, ponieważ mogą zaburzać metabolizm w organizmie.

Prognoza

Perspektywy życiowe są korzystne. Trafność rokowania społeczno-porodowego zależy od terminowości rozpoznania i rozpoczęcia leczenia; zmniejsza się, gdy w razie potrzeby opóźnia się podjęcie decyzji w sprawie chirurgicznego leczenia choroby