Osteochondroza

Większość przypadków nieprzyjemnego bólu w okolicy lędźwiowej i kręgosłupa wiąże się z chorobą taką jak osteochondroza. Dotyka około 40% mężczyzn i kobiet w wieku 30-40 lat oraz około 90% osób starszych. Dlatego im wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, im dokładniej pacjent zostanie zbadany, tym większe prawdopodobieństwo zatrzymania progresji osteochondrozy i utrzymania aktywności w starszym wieku.

Definicja choroby, przyczyna choroby

Czym więc jest osteochondroza, gdzie się rozwija, na jakie struktury wpływa, jaka jest metoda leczenia? Choroba atakuje kręgosłup i tkanki między kręgami i wyraża się naruszeniem ich kształtu, gęstości, elastyczności, a czasem nawet integralności. W rezultacie zmniejsza się odległość między kręgami, kręgosłup stopniowo traci swoją stabilność, szczypanie nerwów, może rozwinąć się przepuklina, czemu towarzyszy ból pleców i dyskomfort podczas ruchu.

Jeśli krótko opiszemy istotę osteochondrozy, to jest to stopniowe ścieranie tkanek krążków międzykręgowych (chrząstki), prowadzące do niestabilności kręgosłupa. Nieleczony rozwija się degradacja więzadeł i stawów, pojawiają się osteofity, zaburzona jest postawa, ruchom towarzyszy ból.

Przyczyny osteochondrozy kręgosłupa:

• nieaktywny tryb życia z deficytem obciążenia mięśni;
• uraz kręgosłupa;
• systematyczny intensywny stres na kręgosłupie;
• dziedziczność;
• nadwaga;
• hipotermia;
• choroby hormonalne i autoimmunologiczne;
• toksyczne zatrucie;
• wrodzona niewydolność tkanki łącznej;
• przyczyny psychosomatyczne (stres, depresja itp. ).

Objawy osteochondrozy

Choroba charakteryzuje się okresami remisji i zaostrzeń o różnym nasileniu objawów. Główne objawy osteochondrozy kręgosłupa, charakterystyczne dla głównych typów choroby, odcinka lędźwiowego, szyjnego i klatki piersiowej:

• ból zlokalizowany w określonym obszarze kręgosłupa;
• zespół bólowy typu odbitego związany z uszkodzeniem pobliskich tkanek mięśniowo-szkieletowych;
• mielopatia i radikulopatia wynikające z ucisku zakończeń nerwowych rdzenia kręgowego i naczyń krwionośnych.

W zależności od tego, która część kręgosłupa jest dotknięta chorobą, lista objawów osteochondrozy może się różnić. Mianowicie: pacjenci odnotowują mrowienie w mięśniach, drętwienie kończyn, inne zaburzenia czucia, zmniejszoną siłę rąk i nóg, bóle głowy i bóle serca, bóle krzyża.

Patogeneza osteochondrozy

Zanim elastyczny rdzeń włóknisty krążka międzykręgowego zacznie tracić elastyczność i deformować się, w ludzkim ciele zachodzi szereg procesów związanych z osteochondrozą:

• skurcze, dystonia, stany zapalne;
• zmniejszone krążenie krwi;
• uszkodzenie procesów komórek nerwowych.

Ponadto na zdeformowanym pierścieniu pojawiają się pęknięcia, rozwija się występ dysków i powstaje przepuklina. Zazwyczaj te sugestywne czynniki choroby kręgosłupa rozwijają się w dzieciństwie lub okresie dojrzewania i są często wynikiem złej postawy, skoliozy, kontuzji sportowych, chorób zakaźnych lub wrodzonych zaburzeń naczyniowych.

Etapy osteochondrozy

Istnieją trzy etapy rozwoju osteochondrozy kręgosłupa:

• pierwszy, w którym krążek międzykręgowy zaczyna spadać na wysokość, nabierając spłaszczonego kształtu, traci wilgoć, elastyczność, może wystawać;
• drugi rozwija się w przypadku braku leczenia i objawia się naruszeniem struktury włóknistego pierścienia krążka kręgowego, pojawieniem się pęknięć i rozwojem niestabilności w pewnym obszarze kręgosłupa;
• charakteryzuje się pęknięciami chrząstki międzykręgowej, rozwojem przepukliny, powstawaniem procesów kostnych osteofitów.

Objawy rozwoju osteochondrozy kręgosłupa nasilają się od pierwszego do trzeciego etapu.

Klasyfikacja osteochondrozy

Klasyfikacja osteochondrozy opiera się na kilku znakach, z których głównym jest strefa lokalizacji. Wyróżnić:

• osteochondroza lędźwiowa;
• osteochondroza kręgosłupa szyjnego;
• osteochondroza kręgosłupa piersiowego.

Osteochondroza w odcinku lędźwiowym kręgosłupa objawia się bólem w okolicy lędźwiowej, który nasila się wraz z obracaniem ciała, podnoszeniem ciężarów. Ból można podać w nodze lub obu nogach, charakteryzując się bólem. W przypadku ostrego zespołu podejrzewa się przepuklinę. W przypadku osteochondrozy lędźwiowej często występują skurcze mięśni nóg, łuszczenie się skóry.

Wraz z rozwojem osteochondrozy kręgosłupa szyjnego kręgosłupa dotknięte są kręgi 1-7. Chorobie towarzyszy ból głowy z tyłu głowy, ból szyi, obojczyków, ramion. Podczas rotacji głowy możliwy jest chrupnięcie, drętwienie kończyn górnych, uczucie guzka w gardle.

W przypadku osteochondrozy kręgosłupa w odcinku piersiowym pacjent martwi się bólem w klatce piersiowej, ramionach, pachach, sercu. Być może uczucie duszności, rozwój ataków neuralgii międzyżebrowej.

Najczęściej występuje osteochondroza w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, najrzadziej w odcinku piersiowym.

Powikłania osteochondrozy

Jeśli pacjent zbyt późno pomyślał o leczeniu osteochondrozy, gdy objawy choroby są wyraźne, mogą wystąpić następujące powikłania:

• przepuklina międzykręgowa;
• udar rdzenia kręgowego;
• kifoza kręgosłupa;
• występ;
• zapalenie korzonków nerwowych;
• paraliż kończyn dolnych.

W przypadku braku leczenia pacjent zaczyna cierpieć z powodu regularnych zaostrzeń stanu, które charakteryzują się zwiększonym bólem, ograniczaniem ruchu, ostrym pogorszeniem ogólnego samopoczucia. Najstraszniejszym powikłaniem osteochondrozy kręgosłupa jest niepełnosprawność. Dlatego, aby zapobiec tak poważnym zmianom w pracy układu mięśniowo-szkieletowego, potrzebne jest wysokiej jakości i terminowe leczenie osteochondrozy.

Diagnoza osteochondrozy

Choroba taka jak osteochondroza to przede wszystkim ból kręgosłupa. Ale ważne jest, aby odróżnić go od bólu spowodowanego innymi problemami niż zwyrodnienie krążków międzykręgowych. Aby to zrobić, lekarze przeprowadzają diagnozę krok po kroku, która obejmuje:

• Biorąc anamnezę, co oznacza rozmowę między specjalistą a pacjentem w celu określenia dokładnego obszaru lokalizacji bólu, czynników, które powodują pogorszenie stanu. Ważne jest, aby znać zawód pacjenta, okres, w którym zaczęły się problemy z kręgosłupem, kiedy doszło do zaostrzenia, jakiego rodzaju bóle w okolicy lędźwiowej i innych występują, jakie metody leczenia stosował pacjent.
• Badanie fizjologicznepozwala określić proporcje ciała, jakość wykonywanych ruchów i czynności, stan skóry, stopień wrażliwości na ból. Lekarz poprzez badanie dotykowe określa stan tkanki mięśniowej, obecność pieczęci, obrzęk itp.
• RTG kręgosłupa w dwóch płaszczyznachdo wizualnej oceny stanu. Pozwala określić przemieszczenie kręgów, obecność osteofitów, odkładanie się soli.

Jeśli zebrane dane do przepisania leczenia nie wystarczą lub istnieje podejrzenie poważnej patologii kręgosłupa, pacjentowi przepisuje się CT i rezonans magnetyczny, dzięki którym możliwe jest szczegółowe zbadanie kręgów, naczyń, miękkich tkanek, procesów nerwowych i stworzyć pełny obraz stanu kręgosłupa dotkniętego osteochondrozą w celu określenia taktyki leczenia.

Leczenie osteochondrozy

Jak każda choroba, osteochondroza wymaga zidentyfikowania przyczyny, która wywołała jej rozwój. Zmniejszenie nasilenia objawów nie jest głównym, ale ważnym etapem leczenia, którego wynik zależy od wielu czynników. W niektórych przypadkach jest to całkowite wyleczenie, w innych zapobieganie powikłaniom i niepełnosprawności.

W leczeniu osteochondrozy kręgosłupa stosuje się grupę środków:

• zmiana schematu dnia pacjenta;
• przepisywanie leków w celu zmniejszenia objawów;
• zabiegi fizjoterapeutyczne (masaż, akupunktura, elektroforeza, terapia ruchowa itp. ).

Zmiana codziennego schematu leczenia osteochondrozy kręgosłupa obejmuje zmniejszenie intensywności aktywności fizycznej, odpoczynek w łóżku z silnym bólem, wykluczenie ostrych zakrętów i zakrętów.

Leki stosowane w leczeniu osteochondrozy kręgosłupa

Można je podzielić na kilka grup:

• środki zwiotczające mięśnie do łagodzenia bólu, w tym tabletki, środki znieczulające do wstrzykiwań i zastrzyki przeciwzapalne na osteochondrozę. Preparat homeopatyczny normalizuje funkcjonalność tarczycy, poprawia drenaż limfatyczny, działa przeciwzapalnie, detoksykująco i immunomodulująco.
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Stosowany u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów powoduje zmniejszenie progresji zmian zapalnych i destrukcyjnych w stawach, poprawę integralności, grubości i innych cech chrząstki oraz stymulację naprawy tkanki kostnej.
• przeciwzapalne maści do stosowania miejscowego i alternatywne plastry przezskórne. Takie leki mają działanie przeciwbólowe, przeciwreumatyczne, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Mechanizm działania polega na zmniejszeniu produkcji mediatorów stanu zapalnego, obniżeniu temperatury ciała i bólu.
• chondroprotektory;
• środki do terapeutycznych blokad przeciwbólowych;
• Witaminy z grupy B.

Zabiegi wspomagające

Spośród dodatkowych środków, które można wykorzystać do leczenia, złagodzenia ogólnego stanu i poprawy funkcji kręgosłupa i krążków międzykręgowych, pokazano najskuteczniejsze:

• akupunktura;
• magnetoterapia;
• profesjonalny masaż i automasaż;
• kursy wychowania fizycznego;
• Terapia manualna.

Prognoza, zapobieganie

Jeśli choroba kręgosłupa nie jest zaniedbana, przebiega bez poważnych powikłań, w 1, 5-2 miesiącach właściwego leczenia stan można znacznie poprawić i można zapobiec przejściu choroby do postaci przewlekłej. W trudnych przypadkach lekarze zalecają leczenie chirurgiczne.

Zapobieganie osteochondrozie kręgosłupa obejmuje:

• przestrzeganie prawidłowego codziennego schematu, ze zmianą pozycji ciała i umiarkowaną aktywnością fizyczną;
• regularne wizyty na basenie;
• kontrola masy ciała;
• noszenie wygodnych butów;
• zbilansowana dieta;
• spanie na poduszce ortopedycznej i materacu;
• przyjmowanie brakujących składników odżywczych lub zapobiegawczych leków homeopatycznych w celu zwiększenia odporności, poprawy ogólnego stanu zdrowia i wyeliminowania dystonii.

Konieczne jest coroczne poddawanie się badaniom lekarskim i konsultacja z lekarzem w celu leczenia natychmiast po pojawieniu się jakiegokolwiek bólu kręgosłupa.

Nieważne o jakiej osteochondrozie mówimy - lędźwiowa, szyjna czy piersiowa, dbałość o własne zdrowie powinna stać się dobrym nawykiem, zwłaszcza jeśli chodzi o podstawę całego układu mięśniowo-szkieletowego - kręgosłup.